Cmentarz wojenny nr 64 w Bartnem jest zabytkowym cmentarzem z I wojny światowej, zaprojektowany przez Hansa Mayra znajdujący się we wsi Bartne w powiecie gorlickim, w gminie Sękowa. Jeden z ponad 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie.

Podczas ofensywy gorlickiej w „pogodny i upalny” dzień 4 maja 1915 r. w okolicy Bartnego na tzw. „madzikowej polanie” na stokach Wątkowej rozegrała się bitwa pomiędzy oddziałami 3 armii austriackiej gen. Boroevica a Rosjanami. Dowództwo austro-węgierskie poleciło mieszkańcom Bartnego pochować ciała zabitych żołnierzy austro-węgierskich na cmentarzu parafialnym w sąsiedztwie grecko-katolickiej cerkwi, natomiast ciała poległych Rosjan „aby śladu po nich nie było” – w okopach. W 1916 r. siłami jeńców rosyjskich ekshumowano ciała poległych, a następnie pogrzebano na tutejszym cmentarzu wojennym.

Obiekt położony jest w centrum wsi powyżej cerkwi greckokatolickiej – muzeum. Obiekt został zaprojektowany na rzucie nieregularnego wieloboku, zbliżonego do prostokąta. Otoczony jest od strony północnej i częściowo wschodniej murem kamiennym, a z pozostałych stron – kamiennymi słupami połączonymi drewnianym płotem. Znajdujące się od południa wejście zamyka drewniana furtka. Głównym elementem cmentarza jest wysoki, drewniany krzyż łaciński, nakryty półkolistym, blaszanym ząbkowanym daszkiem.

W 15 grobach zbiorowych i 22 pojedynczych pochowano 28 Austriaków z 36 pułku piechoty oraz 16 i 17 pułku ułanów i 59 Rosjan. W Bartnem w czasie I wojny światowej stacjonowali m. in. Kozacy Dońscy i Tatarzy. Na grobach zbiorowych znajdują się 2 żeliwne ażurowe krzyże: łaciński i lotaryński. Mogiły pojedyncze oznaczone są żeliwnymi krzyżami lotaryńskimi na betonowych cokołach.

Spośród 87 poległych, tylko 8 znanych jest z nazwiska. Cmentarz budowali jeńcy rosyjscy.
Chowano tu również żołnierzy Wehrmachtu, zmarłych w tutejszym szpitalu w czasie II wojny światowej. Szpital znajdował się w jednym z domów i wiejskiej szkole, która dzisiaj już nie istnieje.
W drugiej połowie 2022 r. obiekt został wyremontowany i przywrócono mu pierwotny wygląd.
Prosimy miejscowe społeczeństwo o zadbanie tego obiektu, zwłaszcza w okresie letnim, aby wyglądał tak jak sąsiedni parafialny.

Źródło: sekowa.info